Blog Koninkrijksbelangen | Waar zijn de miljarden van Curacao?

Grootschalige belastingfraude & illegale licentiehandel | update 25 oktober 2022
Door Nardy Cramm, blogger en hoofdredacteur Knipselkrant Curacao

WILLEMSTAD/DEN HAAG – Aan gamingbelasting zou het ministerie van financiën per jaar nafls 784.000.000 tot 1.140.000.000 winstbelasting moeten ontvangen. Deze fraaie cijfers zijn exclusief gaming licentiefees van rond nafls 1.000.000.000 aan het ministerie van justitie. Waar is dat geld? Laten we eens kijken in de wereld van online gambling op Curaçao. Een schokkende onthulling van jarenlange onderlinge afspraken, waarin het hele Koninkrijk der Nederlanden een machtige rol speelt. Het zou mooi zijn in deze tijd van Corona aan te wenden om minder afhankelijk te hoeven zijn van Nederland door deugdelijk bestuur en rechtshandhaving beter te waarborgen.

Op 4 juni jl. stelde ondergetekende 20 vragen aan de regering van Curaçao over de grootste economische pilaar van ons Koninkrijk, de offshore online gaming bedrijven. De vragen waren duidelijk, maar de verontrustende ontwijkingen zijn tekenend hoe diep de trustsector zicht heeft geworteld in het dagelijks bestuur. Alle genoemde offshore online casino’s worden namelijk door trustkantoren bestuurd c.q. geëxploiteerd. De meeste antwoorden kreeg ik niet. Maar goed, geen antwoord is ook een antwoord. dan praten we over een schaduweconomie.

De gestelde vragen staan onderaan in dit stuk. De belangrijkste:

• Hoeveel Curaçaose offshore online casino-operators zijn er?
• Hoeveel websites runnen zij in totaal?
• Hoeveel gambling winstbelasting is sinds 1996 afgedragen aan de Curaçaose schatkist?
• Hoeveel licentieafdrachten betalen zij gemiddeld jaarlijks aan de staatskas?
• Hoeveel werkgelegenheid en deviezen levert de Curaçaose offshore online goksector?

Wat verbergt de regering door online gaming als staatsgeheim te behandelen? Something smells fishy. Dat ligt niet alleen aan de regeringen van Rhuggenaath en Rutte. Alle regeringen na Pourier en Kok hebben voor de Nederlandse financiële en fiscale sector via de eilanden een schaduweconomie gefaciliteerd en bevorderd. Als er geen antwoorden worden gegeven, dan moeten een mens zelf op zoek. De volgende zaken heeft uw Koninkrijksbelangen-blogster, ondanks alle tegenwerking van zowel de Curaçaose als de Nederlandse regering, zelf gevonden. In de tekst zijn de links naar de bewijzen gezet. Door op het betreffende woord te klikken, ziet u waar het om gaat.

Master en Sublicenties

Het hele Curaçaose goksysteem is gebaseerd op een illegale master-licentie architectuur. Volgens lokale E-gaming verenigingen en dienstverleners zelf is dit volkomen legaal. De lobbynetwerken die deze gokbelangen vertegenwoordigen zijn VOB, CIFC, CIGA, CIFA en IFG zijn verlengstukken van onze inmiddels bekende schaduwregering Grupo Sopi. Deze ‘netwerken’ verdraaien en verhullen de waarheid waardoor de sector als het ware onder de pet blijft. Vaak is niet eens duidelijk welke bedrijven er achter zitten. Bovendien beweren ze zelf dat ze niet weten hoeveel operators er zijn en wat er in de sector wordt omgezet, laat staan dat ze toegeven dat hun verenigingen feitelijk goksectorverenigingen zijn. Maar dit standpunt delen ze allemaal: “Alle licenties voor online gokken worden door de regering van Curaçao uitgegeven als masterlicentie houders die vervolgens een sub licentie verlenen aan individuele entiteiten. Dit proces is getest door het gemeenschappelijk hof van Justitie en blijkt volledig legaal.“

Maar dat systeem is verre van legaal. Zelfs de Nederlandse regering weet dat. Daarom spande staatssecretaris Raymond Knops in 2017 premier Rhuggenaath voor het karretje. Rhuggenaath spinde de volgende termen om de Tweede Kamer te misleiden: “Volgens de Landsverordening buitengaatse hazardspelen is de vergunning tot het exploiteren van hazardspelen op de internationale markt door middel van servicelijn diensten niet voor overdracht vatbaar. De Landsverordening verbiedt het overdragen van de vergunningsrechten, maar niet de economische exploitatie van de vergunning in samenwerking met anderen dan de vergunninghouder. Deze samenwerking met anderen wordt in de praktijk aangeduid als sub-licentie. Hoewel de begrippen master- en sublicentie niet wettelijk zijn vastgelegd, kan niet gesteld worden dat de praktijk elke wettelijke basis ontbeert.”

Waar zit de crux? Er wordt helemaal geen gebruik gemaakt van gebruiksrechten, maar juist van uitgegeven sublicenties. En precies dat verschil maakt van een legaal en gereguleerd online gaming sector een belastingontduikings, witwas en underground banking netwerk.

Verschillende E-gaming vergunninghouders zoals Robbie’s Millionaire’s Club NV en Elias’ TISS NV hebben destijds aan Pourier’s regering gevraagd of zij ‘sub licenties’ aan derden mochten verstrekken. Regering Pourier heeft toen duidelijk aangegeven dat dat niet mogelijk is. De BBC beschikte over deze documenten en legde vorig jaar de feitelijke kern van het witwassen bloot: “De tweede vraag heeft betrekking op de mogelijkheid van hoofd-vergunninghouder en sub-vergunninghouders. U herinnert zich dat deze vraag ook aan de kant van Millionaire’s Club NV is gesteld. Aan deze laatste is het volgende bericht. De huidige Landsverordening buitengaatse hazardspelen (PB 1993, 63) maakt een dergelijk onderverdeling van vergunning niet mogelijk. Daarnaast heeft de Regering het standpunt ingenomen dat zulks ook onwenselijk is. Het probleem dat daardoor ontstaat, is namelijk dat van de verantwoordelijkheid (-s afwenteling). De span of control van de overheid wordt daardoor extra bemoeilijkt. Bovendien vereist zulks een wijziging van de Landsverordening buitengaatse hazardspelen. ”

Artikel 13 van de geheime goklicenties zegt in lid 1 en 2: 13.1. “Elk afzonderlijk hazardspel behoeft de goedkeuring van de Minister, gehoord het bestuurscollege, alvorens het in exploitatie wordt gebracht. 13.2. De aanvraag om goedkeuring van een hazardspel dient de vergunninghouder schriftelijk onder overlegging van alle door de Minister voor de goedkeuring van belang geachte bescheiden. De Minister beslist binnen zes weken.”

Als voorbeeld een geheime Antillephone 8048/JAZ licentie uit 1996 met een 2013 verlenging. Let even op de laatste pagina’s welke overheid bestuursinstanties van de fraude op de hoogte zijn. Alle verstrekte online gaming licenties zijn vrijwel identiek.

M.a.w. noch de wet (zie artikel 1 lid 1 en 3 lid 1), noch de vergunning (artikel 13 lid 1 en 2), noch het regeringsbeleid biedt de mogelijkheid tot het verstrekken van sublicenties. En uit overheidscommunicatie blijkt dat zij dat ook duidelijk heeft gecommuniceerd aan de verschillende vergunninghouders.

Waarom probeert zowel Nederlandse regering als de Antilliaanse regering als de gamingsector zelf verwarring te creëren? Het voornaamste punt is dat de hele Antilliaanse E-gaming infrastructuur is opgebouwd op een illegale sublicentiestructuur, die tot doel heeft om de internationale AML (anti money laundring), CTF (counter terrorism financing) en KYC (know your costumer) richtlijnen te omzeilen. Hierbinnen vindt ongebreideld belastingontduiking, licentiefraude, witwassen en underground banking plaats. En dat blijkt zeer lucratief. Want ondanks dat de sector betrapt door de BBC betrapt is, blijven de verschillende trustkantoren, vergunninghouders en hun trustsectorpers opzettelijk mist creëren, terwijl de sector en hun dienstverleners ondertussen op zeer grote schaal ‘sublicenties’ blijven verstrekken. Zo kom je van zes legale gamingvergunningen naar duizenden illegale vergunningen, die niet worden gecontroleerd door de overheid.

Waar is het Toezicht?

Dat trustkantoren offshore casino’s besturen (en exploiteren!) is verontrustend. In Nederland zijn ondanks streng toezicht 8 van de 10 trustkantoren boevennesten, volgens toezichthouder ‘De Nederlandse Bank’ (DNB). Of het nu gaat om de Italiaanse maffia, ‘foute’ Russische oligarchen, Venezolaanse narcoregimes of Colombiaanse narco’s, één ding hebben ze gemeen: ze maken graag handig gebruik van Nederlands-Antilliaanse trustkantoren, belastingverdragen en discrete, anonieme fiscale vennootschapstructuren. En ondanks alle toezicht door de DNB is die trustsector is nog steeds een financiële zwakke plek in de bestrijding van witwassen en terreurgeld, waarschuwde DNB een jaar later nogmaals.

De trustsector toezichthouder van Curacao en Sint Maarten, de Centrale Bank van Curacao en Sint Maarten (CBCS) zwijgt immer over de trustkantoren onder haar toezicht. Direct verantwoordelijk voor het trusttoezicht waren tot voor kort financieel-economisch directeur Alberto ‘Chos’ Romero, tegenwoordig is dat interim president Jose Jardim. Direct verantwoordelijk voor het trusttoezicht waren tot voor kort financieel-economisch directeur Alberto ‘Chos’ Romero, tegenwoordig is dat interim president Jose Jardim. Echter, daadwerkelijk toezicht door Jardim of Chos op witwasinfrastructuren binnen de trustkantoren stelt niets voor. Want in tegenstelling tot in Nederland, rapporteren de trustkantoren op de eilanden geen macro-economische statistieken aan de CBCS. Zonder deze rapportering blijven de honderden zo niet duizenden miljarden aan brievenbusfirma-geldstromen via het Caribische deel van het Koninkrijk onder de radar. Wat wel bekend is, ook al signaleert het CBCS bestuur wel witwassen en fraude, dat verdachte trustcases verdwijnen in de onderste la bij inwisselbare PG’s en kneedbare Hoofd (transactie)officiers van het Openbaar Ministerie.

Misschien nog verontrustender is het ministerieel justitieel toezicht op de gaming licentiehouders. De meeste gaminglicenties worden bestuurd, danwel geëxploiteerd door trustkantoren. Wettelijk verantwoordelijk voor vergunningenverstrekking en toezicht op die vergunningen is het ministerie van justitie, dat al 30 jaar geen toezicht houdt, geen aangiftes accepteert en ook de uiterst gebrekkige wetgeving weigert aan te passen aan de realiteit en de tand des tijds. Daarbij delegeert dat ministerie haar verantwoordelijk steeds met een aantal jaren door van de ene commissie naar de andere commissie en weer naar een andere commissie. De meest recente afschuiving is naar de reeds 20 jaar disfunctionerende Gaming Control Board. Deze GCB houdt zelfs de loterijenvergunning ten behoeve van een beruchte veroordeelde criminele organisatie en witwasfamilie in stand.

Lege schatkist?

Terug naar de inkomsten voor de schatkist. In 1996 heeft regering Pourier heeft met de toenmalige vergunninghouders afspraken gemaakt over 12-13% effectieve E-gaming winstbelasting aan de Antilliaanse schatkist. Dit werd de voorwaarde voor de uitgifte van circa 6 kansspelvergunningen. Naast belastinginkomsten werd een maandelijkse licentievergoeding van nafls. 10.000 per offshore online kansspellicentie afgesproken. We hebben uiteraard de nodige bewijzen hierover, maar vanwege herleidbaarheid van bronnen en genoemde namen is er streng geredigeerd en gecensureerd. De essentie hiervan moge duidelijk zijn:

Voor het gemak de volgende quotes (inclusief taalfouten):

– uit een brief uit 1996 van Hoofd van het Centraal Bureau voor Juridische en Algemene Zaken aan de minister van justitie: “Het in debreif genoemde systeem van de net-win is een beproefd concept en wordt in de Verenigde Staten gebruikt om de casino’s te belasten. Onder net-win wordt, zoals door betrokkene wordt aangegeven, verstaan het verschil tussen de spelwinst en het spelverlies vóór aftrek van kosten en uitgaven. Het percentage van 2% is vergelijkbaar met circa 10% winstbelasting. Dat betekent dat het bedrijf, ondanks de off-shore of tax-holiday status, in feite in totaal tussen de 12 en 13% winstbelasting betaalt.” Verstuurd door het Hoofd Centraal Bureau voor Algemene en Juridische Zaken aan de minister van Justitie.

– uit een andere brief vanuit Directie Justitiële Zaken van 2002: “The license holder shall owe the Central Government a license fee of naf 10.000 per month during the first two years of the license. After that, the amount of the license fee shall be determined anew.” Getekend door de directeur Directie Justitiële Zaken bij het ministerie van justitie.

Om een beeld van de opbrengsten te krijgen, maken we een ruwe vergelijking met andere gokparadijzen die al dan geen hubs (tussenstop) van de Curaçaose goksector zijn. Malta en Cyprus zijn online gaminghubs van Curaçao. In Malta is die winstbelasting 5%. En de licentiefees bedragen circa nafls 4000 p/j. De andere gaminghub van Curacao, Cyprus, heeft een vergelijkbare rates.

Behalve gokparadijzen bestaan ook beter gaming gereguleerde landen. In de USA is de winstbelasting circa 20% en de maandelijkse afdrachten schommelen rond de $70.000,- per maand. Sinds 2006 weigert de USA nog langer als Curaçao gaminghub te functioneren. In Engeland is de gaming winstbelasting ongeveer 15% en de maandelijkse licentie afdrachten zijn nogal variabel. Engeland weigerde in 2007 Amerika’s nieuwe gaminghubopvolger voor Curaçao te worden. Met andere woorden: de door regering Pourier afgesproken 12-13% effectieve gaming belasting en maandelijkse licentie afdrachten van nafls 10.000 blijkt niet alleen competitief maar ook redelijk en reëel. Rijst de vraag of deze inkomsten daadwerkelijk worden geïnd op Curaçao.

Ondergetekende legde een aantal vragen voor aan de regering, de Algemene Rekenkamer en de Commissie Financieel Toezicht van Nederland. Die vragen kwamen niet onverwachts. Op 5 juni 2018 had ik in 63 mini LOB verzoekjes naar de stand van zaken gevraagd anno 2018. Het ministerie van economische zaken, die de aanvragen en gegevens van E-zones licenties voor de 2% belastingtarief dient te controleren, leverde enkele onvolledige E-zone beheerder licenties aan. Het ministerie van justitie leverde recent, bijna 2 jaar na dato, wat papiertjes aan waar de honden geen brood van lusten. Het ministerie van VVRP wilde duidelijk helemaal niets kwijt over de UTS en datacenter telecominfrastructuur kosten die de afgelopen 20 jaar zijn gemaakt voor de sector. Financienminister Kenneth Gijsbertha, waarneemd SG Lysette Melfor en interim SG Ersilia ‘Zus’ de Lannooy van het ministerie van financiën maakten het wel heel bont en lieten het zelfs volledig afweten.

Het land dat een miljardenindustrie op technologische hoogstand runt, dient die cijfers met behulp van relevante software met een druk op knop aan te kunnen leveren. Is dit onkunde of onwil? Het is een schimmig spel waarbij bewijzen goed verborgen onder het tapijt worden geveegd. Hoe doe je dat?

Gokministers en Gok-SG’s

Nagenoeg alle ministers en secretaris0generaals van justitie, financiën, economische zaken en VVRP (dus UTS) zijn van essentieel belang voor de instandhouding van deze geheime sector. Verreweg de meesten sinds 2019 hebben banden, of zijn rechtstreeks ter beschikking gesteld uit Egaming bedrijven. Tot zover was na te gaan is echter alleen de minister van economische zaken Steven Martina als Fatum aandeelhouder daadwerkelijk gaming aandelen bezit in tenminste 10 bedrijven (maar vermoedelijk meer). Bewijs. Tevens zijn er aanwijzingen dat de MEO gokminister aandelen in Pinnacle (omzet nafls 21 miljard) heeft of had. We vroegen het Martina zijn secretaris-generaal Xavier Prens, beide hulden zich in stilzwijgen. Hoe dan ook, Martina’s beslissing om een E-zone status aan datacenter CTEX toe te kennen, tegen SER advies in, is een voorbeeld van rechtstreekse belangenverstrengeling.

Waarborgfunctie statuut

Ter verfrissing. Het hoogste toezichtsorgaan van ons eiland is het Koninkrijk der Nederlanden, lees Nederland. De Rijksministerraad dient de deugdelijkheid van bestuur en rechtshandhaving in de Caribische landen te waarborgen. Dat staat in het Statuut van het Koninkrijk der Nederlanden in artikel 43 lid 2. Maar niet alleen de Curaçaose regering, ook de Nederlandse regering laat het afweten als het gaat om toezicht op bestuur en rechtshandhaving op de eilanden. En al helemaal als het gaat om administreren en controle op de basis van dit netwerk, het fiscaal BKR verdrag. Als je in Nederland probeert bedreigingen als gevolg van misbruik van die regeling te laten stoppen of onderzoeken, dan krijg je onmiddellijk te maken met gecoördineerde maatregelen vanuit de NCTV, die met ondersteuning van college procureur generaal, politie, inlichtingendienst AIVD en de nodige Nederlandse bestuursorganen alles in het werk stelt om de pers de mond te snoeren. Sterker, het Nederlandse ministerie van financiën creëerde recent expres een paadje voor witwas uitbreidingsmogelijkheden naar de BES eilanden om met ingang van 2021 ongecontroleerd en ongereguleerd offshore te kunnen gamen vanaf de Nederlandse gemeente Bonaire. Waarom er geen toezicht wordt gehouden op Nederlandse belastingverdragen in Curacao?

Ongeoorloofde staatssteun aan (Nederlandse) banken, trustkantoren en de georganiseerde misdaad om jaarlijks honderden, zo niet duizenden miljarden aan narcokapitalen binnen het Koninkrijk te houden. Volgens het ministerie van Financien zou de trustsector en brievenbusfirmahandel goed zijn ‘voor de concurrentiepositie van Nederland’. Inmiddels heeft het Europees Hof afgelopen jaar een streep getrokken door dergelijke praktijken en aldaar de belastingdienst dwingend opgelegd alsnog belasting te heffen op brievenbusmaatschappijen.

Gelukkig heeft uw Koninkrijksbelangen-blogster, ondanks alle tegenwerking van zowel de georganiseerde misdaad, hun financiële en fiscale dienstverleners alsook de Curaçaose als de Nederlandse overheid, zelf een aantal berekeningen gemaakt. KPMG is namelijk niet de enige die creatief kan boekhouden.

Belastingontduiking vs inkomsten

Heel concreet. In 2012 waren er 460 Egaming bedrijven op Curaçao, die elk gemiddeld zo’n 5-6 websites uitbaatten. Die sector groeide enorm, zo blijkt uit de diverse Kamer van Koophandelaktes en websites die ik al jaren netjes bijhou in mijn database. Anno 2020 kan van een verdubbeling worden uitgegaan: circa 900 operators die bij elkaar zo’n 3000 tot 5000 casinowebsites exploiteren. Dat is exclusief de offshore E-gaming bedrijven die gokzuilen vanuit Sint Maarten richting Italië exploiteren. (kijk hier wat een gokzuil/cashcenter is). Aruba heeft ook een aanzienlijke offshore online casinosector met gokzuilen, maar die worden vanuit Curaçaose trustkantoren en datacenters aangestuurd.

Omdat nergens Curacaose cijfers beschikbaar bleken, gaan we uit de losse pols rekenen om toch een beeld te vormen. Malta heeft 296 operators met in totaal 625 licenties tegen 5% aan winstbelasting en licentie afdrachten. Beide elementen samen genereren voor Malta jaarlijks circa 1,272 miljard euro omzet en in totaal 59,1 miljoen euro aan winstbelasting en licentie afdrachten (Malta Gaming Authority jaarrekening 2018). Dat is 12% van Malta’s BNP. Eén Malta licentie is dus zo’n 94.560 euro aan inkomsten per jaar. Eén procent gaming winstbelasting is dus 18.912 euro. Onthoud dit laatste cijfer.

Nu een grove inschatting qua inkomsten op Curacao. Curacao kent by far het grootste offshore online gambling netwerk ter wereld. Alleen Curacao al kent circa 900 operators met in totaal zo’n 3000-5000 licenties tegen 12% aan winstbelasting. Twaalf procent winstbelasting is 12 x 18,912 euro. Keer 3000-5000 licenties is 680.000.000 tot 1.130.000.000 miljard euro winstbelasting per jaar.

Maar: rekeninghoudende dat Malta qua BNP bijna 5x zo groot is als Curaçao en dat Malta inhoudelijk in de gambling industrie (gameproviders, platforms en operators, compliance en regulering) veel meer voorstelt dan Curaçao, halveren we de één procent Malta winstbelasting van 18,912 euro (9,500 euro). Twaalf procent winstbelasting is 12 x 9,500 euro. Keer 3000-5000 licenties is 342 miljoen tot 570 miljoen euro winstbelasting per jaar. Aan gamingtax zou het Curacaose ministerie van financien ministens jaarlijks nafls 784.000.000 tot 1.140.000.000 winstbelasting moeten kunnen ontvangen.

Dat bedrag is exclusief gaming licentie afdrachten. Die som volgt hieronder. Daarmee zou de sector mogelijk goed zijn voor circa 100 tot 200% van ons BNP. In ieder geval met meer betekenis dan enige sector op de Antillen ooit.

Maar in geen van de begrotingen, jaarrekeningen en statistieken is ook maar een spoor van deze belangrijke gaming inkomsten terug te vinden.

Licentie-inkomsten of licentiefraude?

Dan hebben we nog de gaming licentie afdrachten. Als we er dan vanuit gaan dat drs. Alvin Daal goed zijn best heeft gedaan, zou het ministerie van justitie per licentie per jaar zo’n nafls 120.000 moeten ontvangen. Vermenigvuldig dat met 3000 tot 5000 licenties, dan is dat 360 tot 600 miljoen nafls per jaar. Alles bij elkaar opgeteld zou er derhalve nafls 736.000.000 tot 1.227.000.000 per jaar aan licentieopbrengsten door het ministerie van Justitie ontvangen moeten worden.

Maar ook hiervan is in geen enkele begroting, jaarrekening of statistiek iets van terug te vinden.

Waar is Dat geld gebleven?

In de zakken van slimme derden natuurlijk. Dat is niet moeilijk als deugdelijk bestuur en rechtshandhaving achterwege blijft. Maar niet getreurd. Het is gelukkig terechtgekomen bij mensen en bedrijven die alsnog kunnen worden aangeslagen door de belastingdienst en het ministerie van justitie. Er valt veel te halen bij bedrijven en personen. Onderstaande lijst is verre van compleet. We schetsen een beeld, waaruit blijkt dat de achterstallige belasting en licentie inkomsten niet bij hardwerkende burgers en belastingbetalers vandaan hoeft te komen. Over wie hebben we het bijvoorbeeld:

• In de eerste plaats bij de nationaal georganiseerde misdaad. Waaronder een aantal lokale casinokoningen die tot over hun Italiaanse roots in online gaming en offshore gokzuilen zitten, en wiens landcasinos’s dubbelen als cashcenters. Heren van wie de oorsprong van hun immense fortuinen onverklaarbaar zijn, doch ‘Untouchable’ zijn gebleken. In orde van grootte: Rudolfo Pizziolo (Curacao), Eduardo de Veer (Aruba), Francesco Corallo (Sint Maarten), Robbie dos Santos (ja, ook Robbie runt landcasino’s en runde tot 2006 online casino’s);
• In de tweede plaats de internationaal georganiseerde misdaad. De UBO’s en aandeelhouders van de anonieme E-gaming brievenbusfirma’s met E-zone licenties zijn bekend bij de ministeries van economische zaken, justitie en bij de belastingdienst. Ze zijn ook bekend bij de Nederlandse ministeries van justitie en binnenlandse zaken en koninkrijksrelatie, die enkele jaren geleden de E-gamingdossiers bij collega justitie Curaçao liet weghalen.
• In de derde plaats hun Egaming dienstverleners. Kortom de parallelle regering van de International Finance Group: Grupo Sopi.
• Op plek vier Egaming licentiehouders Cyberluck, Antillephone, TISS, Elite Turf Club, Curaçao Interactive Licensing (niet te verwarren met Curaçao Interactive Gaming Licensing), Atlantis World Online/Bplus/Global Starnet, MetaCorp en zo nog een paar die illegale sublicentiehandel drijven.
• De banken die dagelijks miljoenen verdienen aan illegale gamingtransacties, –correspondentie en –processingfees van de ‘bets’ (inzet bij het gokken). Waaronder Fortis, ABN AMRO, Rabobank, ING bank, MCB, SFT/Vidanova Bank, SAI bank, Deutsche Bank en een heleboel andere (Europese) banken
• Idem dito de E-gaming betalings service providers zoals Paypal, Mastercard, Visa, Skrill en Neteller.
• De grote trustkantoren die casino’s en hun fondsen controleren en besturen. Zoals bijvoorbeeld Holland Intertrust, United Trust, Vistra, TMF, Equity Trust, Dutch Antilles Management, Trustmoore en Citco trust. Sommige participeren als aandeelhouder.
• De lokale partners van de grote accountantskantoren als KPMG DC en PwC DC (thans vervangen door EY DC en Grant Thornthon DC) die internationale belasting en anti-witwas toezichthouders als de FIU/Egmont Group, FATF/CFATF en OESO/OECD om de tuin leiden.

Bovenvermelde lijst is niet uitputtend. Waar het om gaat is een beeld te schetsen waaruit blijkt dat de achterstallige belasting en licentie inkomsten niet bij hardwerkende burgers en belastingbetalers vandaan mag komen, maar bij bovenstaande elite. Daar zijn de miljarden van Curaçao.

Overige vragen:

Op papier is Curaçao niets minder dan een zeer vermogend land. Maar waar in de jaarrekeningen en begrotingen kunnen we deze bedragen en categorie dan terugvinden? We vroegen het justitieminister Quincy Girigorie en zijn secretaris-generaal Desiree Lai-Promes. We vroegen het aan Financiënminister Kenneth Gijsbertha, zijn interim SG Ersilia de Lannooy en waarnemend SG Lysette Melfor. Ook vroegen we premier Rhuggenaath en SG Stella van Rijn als hoofd van de regering. Tot slot stelden we dezelfde vragen aan de Commissie Financieel Toezicht (CFT) en de Algemene Rekenkamer (ARC). Dit zijn de gestelde vragen:

1. Hoeveel Curaçaose offshore online casino-operators zijn er en hoeveel websites runnen deze in totaal?
2. Hoeveel licentiefees betalen zij gemiddeld jaarlijks aan de staatskas?
3. Hoeveel offshore online kansspel omzet stroomt jaarlijks naar het buitenland? En hoeveel is hier gebleven?
4. Hoeveel hoeveel gambling winstbelasting is sinds 1996 afgedragen aan de Curaçaose schatkist?
5. Hoeveel E-zone licentie zijn de afgelopen 20 jaar uitgegeven en ingetrokken, en hoeveel hebben deze de staatskas in totaal opgeleverd?
6. Hoeveel werkgelegenheid levert de Curaçaose offshore online goksector?
7. Hoeveel deviezen levert dit voor de Curaçaose offshore online goksector?
8. Hoeveel heeft offshore online kansspelen de de staatskas afgelopen 20 jaar gekost aan faciliteiten zoals telecominfrastructuur, toezicht, handhaving en eventuele andere zaken?
9. Hoeveel offshore online casino’s bestuurt Guardian Corporation Curaçao B.V. van de Fatum Group?
10. Is of was MEO minister Steven Martina bij Guardian Corporation Curacao B.V. van de Fatum Group betrokken? Zo ja, sinds wanneer en sinds wanneer niet meer?
11. Draagt Pinnaclesports belastingen en licentie fees af aan Curacao?
12. Houdt of hield MEO minister Steven Martina (al dan niet rechtstreeks) aandelen in Pinnaclesports? Zo ja, sinds wanneer en sinds wanneer niet meer?
13. Waarom deelt het Ministerie van Economische Zaken (MEO) hetzelfde adres als Pinnaclesports (Pletterijweg 43)?
14. Heeft of had Pinnaclesports een E-zone licentie van MEO?
15. Hoeveel MOT meldingen in totaal heeft de sector tot op heden gedaan?
16. Waarom heeft de minister van justitie de offshore online kansspel licenties niet willen openbaar maken? Per wanneer kan de media hierover wel de beschikking krijgen?
17. Bent u bereid alle verstrekte en ingetrokken loterij vergunningen (inclusief mogelijke sms loterijenvergunningen) vanaf 10-10-2010 openbaar te maken? Zo nee, waarom niet? Zo ja, per wanneer kan de media hierover de beschikking krijgen?
18. Zijn er na 1996 namens de opvolgende regeringen nog vervolgafspraken winstbelasting gemaakt over het 12-13% winstbelastingpercentage? Zo ja, wanneer en door wie?
19. Zijn er na 1996 namens de opvolgende ministers van justitie vervolgafspraken gemaakt over de license fee van nafls 10,000.- per month gedurende de eerste 2 jaar van de licentie en de fee hoogte na 2 jaar? Zo ja, wanneer en door wie?
20. Onder welke categories in de begrotingen en jaarverslagen werden (en worden) offshore online kansspel belastingen en licentiefee opbrengsten geboekt?

Het bleef oorverdovend stil vanuit de regering en de ministeries. De CFT en ARC reageerden wel netjes, daar zijn we ook nog mee bezig. Een directe vraag aan secretaris-generaal Stella van Rijn werd overigens wel beantwoord:

Bon dia sra Cramm,

ik zal in deze mail de vraag beantwoorden die u direct aan mij stelde. Dat was deze vraag: kunt u uitleggen hoe, waarom en onder welke voorwaarden onder uw ambtelijke verantwoordelijkheid door Algemene Zaken in november 2012 een loterijenvergunning is verstrekt ten behoeve van een verdachte familie, die op dat moment reeds werd verdacht (en later veroordeeld) van een illegale gokoperatie, belastingfraude, witwassen en deelname aan een criminele organisatie?

Als dat besluit destijds is genomen en de vergunning is verstrekt, zoals u schrijft, dan is dat niet gebeurt onder mijn ambtelijke verantwoordelijkheid en zonder mijn betrokkenheid. Ik was in die periode namelijk ambtelijk niet actief, omdat de toenmalige interim-premier Betrian had aangegeven dat hij niet met mij wilde werken, en mij had verzocht en later opgedragen om thuis te blijven. Ik was terug aan het werk begin 2013 nadat het zakenkabinet-Hodge was aangetreden. Mijn (teken) bevoegdheden gaan in zo’n situatie naar de waarnemend SG, dat was in die tijd de heer Norberto Ribeiro, als (toenmalige) sector-directeur Algemene Zaken en tevens directeur WJZ.

Groet / Regards / Saludo
dr. Stella van Rijn

Bedankt Stella, de enige sg die wel netjes antwoord gaf. Opvallend detail dat Betrian’s moordvergunning voor Helmin Wiels dus niet door van Rijn blijkt te zijn afgegeven. That made sense. Nu nog op zoek naar het huidige emailadres van Norberto Viera Ribeiro. Deze ontvang ik graag van mijn trouwe lezers.

Kortom, de online gamingsector is al 25 jaar veruit de grootste economische pijler van Curacao, Sint Maarten en Aruba. De gigantische schaduweconomie wordt niet alleen door de regeringen Rhuggenaath en Rutte in stand gehouden. Alle regeringen na Miguel Pourier en Wim Kok hebben aantoonbaar deze inktzwarte economie gefaciliteerd en bevorderd. Zonder uitzonderingen. En daarvoor moet uiteindelijk weer worden gekeken naar de Nederlandse hoofden van het college van procureurs generaal en inlichtingendienst AIVD, die deze trustsector al sinds 1996 onder de radar weten te houden. De moord op Wiels is ook door deze mensen met veel succes onder de pet gehouden, maar immer ten koste van de democratie, de rechtstaat en niet te vergeten: de persvrijheid.

zijn alle belastinggelden verdwenen?

Welnee, gelukkig niet. Witwassen en underground banking blijkt inderdaad diep geïnstitutionaliseerd in de bestuurskanalen van ons hele Koninkrijk. Maar lichtpuntjes zijn er evengoed. Onlangs werd FCIB bankier John Deuss veroordeeld tot nafls 250 miljoen boete, onder andere voor het faciliteren van witwassen voor casinokoning Francesco Corallo. Dat het geld niet naar het criminaliteitsfonds is gegaan maar bij de CBCS is beland verbaast niet, omdat het OM het bedrag geheim hield. Uiteraard dient het nu natuurlijk snel te worden rechtgetrokken nu dit bedrag hierbij bekend is geworden. Bovendien is de verwachting dat Fortis Bank, opgegaan in ABN AMRO, ook snel een bedrag overmaakt voor het witwassen voor onder andere dezelfde maffiabaas, maar ook voor andere offshore goktransacties vanuit Curaçao. Nietwaar mr. Guus Schram? Mr. Schram is onze oud-PG die in het Bientu vonnis geen beroepsverbod eiste voor belasting en witwasgokbaas Dos Santos en daarmee de moord en zwijgbeloning voor de moord op Wiels in stand hield waardoor de moord onopgelost bleef. Als hoofofficier van Justitie bij het functioneel parket in Amsterdam onderzoekt hij nu Corallo’s witwassporen bij de oerhollandse staatsbank ABN AMRO, die de Fortis accounthouders van online gambling godfather en trustkoning Gregory Elias zonder controleren overnam. Wordt vervolgd.

Plus: op initiatief van Tweede Kamerleden Andre Bosman (VVD) en Ronald van Raak (SP) is in 2016 door de Tweede Kamer een budget van 22 miljoen euro beschikbaar gesteld om de goksector te onderzoeken. Alleen de nodige voortvarendheid lijkt te missen. Hierbij doe ik aan beide heren een dringend verzoek om goed in de gaten te houden dat de gelden van dit broodnodige fonds niet verkeerd wordt aangewend en/of vertraagd. Datzelfde willen we vragen aan voormalige officier van justitie en Tweede Kamerlid Chris van Dam (CDA). Van Dam was degene die goksector architect en founder Gregory Elias tijdens een parlementaire enqute stevig aan de tand voelde over zijn mysterieuze Fortis-Meespierson Intertrust geschiedenis.

Aan de Nederlandse overheid en de Rijksministerraad zouden we vooral willen verzoeken deze Koninkrijksbelangen te legaliseren en reguleren, en het bestuursapparaat verplichten te voorzien van adequate justitie en belastingambtenaren en toezichthouders zonder een rubberen handtekening (stempel). Op Ennia en Girobank blijven hameren is trekken aan een dood paard en bovendien populistisch. De inkomsten uit toerisme en gamingbelasting en licentieafdrachten zijn veel significanter en belangrijker voor de toekomst. Regulering hiervan gaat bovendien zorgen voor meer werkgelegenheid, deviezen, beter bestuur en rechtshandhaving.

De gaming operators en hun sub (en sub-sub) operators willen we op het hart drukken dat licentieafdrachten het Land Curaçao toebehoren. Draag ze zelf af bij het ministerie van justitie in plaats van aan licentiehandel fraudeurs. En stop u te verschuilen achter dubieuze trustkantoren en fiscale constructies. De minister van financiën dient de belastingdienst te instrueren over de hierboven aangetoonde afgesproken gamingtax afspraken en hoe dit geld te innen. De tijd van ‘er moet rust in de sector blijven’ bij de belastingdienst is voorbij. Juist nu Curacao in een coronacrises is beland. Verandert de houding van de justitie en financienministers en hun ambtenaren niet, dat zegt dit alles over de betrokken leidinggevenden en hun liefde voor het eiland en de bevolking die zij behoren te dienen. Zeker nu de helft van de bevolking geen eten meer kan kopen, gezinnen kapot gaan, en het onderwijs failliet is. Curaçao wordt al tientallen jaren leeggetrokken door E-gaming specialisten en hun dienstverleners, waarom zouden zij geen belastingen en vergunningsrechten hoeven te betalen? Het Land kent op dit moment meer dan ooit de noodzaak om haar rechtmatig toekomende inkomsten te incasseren.

En operators, nu u dit allemaal hebt gelezen, maak een rechtstreekse deal met onze regering over uw achterstallige belastingen en licentieafdrachten. Een transparante inkeerregeling die voor iedereen inzichtelijk en controleerbaar is, lijkt een juiste manier. Dan is Helmin Wiels niet voor niets gestorven.

En voor wat betreft de rest van de achterstallige belastingen en licentieafdrachten van 25 jaar ongereguleerd en illegaal offshore online gokken door de notoire belastingontduikers en witwassers: RST, plukze!

Burgers van Curaçao, u heeft recht op openheid van zaken, zeker als het om inkomsten gaat die wij met zijn allen tot nu toe moesten opbrengen. In plaats van dure leningen aan te gaan, dient het kernprobleem aangepakt te worden. Maak van de huidige coronacrises een keerpunt. Dat scheelt niet alleen een hoop belastinggeld uit onze portemonnees, maar ook die van onze kinderen. Het geld zit in de zakken van bovengenoemde elite, haal het op. Alles is nu in de handen van de Rijksministerraad en ministers Girigorie, Gijsbertha en hun sg’s Lai-Promes, ‘Zus’ de Lannooy en Melfor.

De Rijksministerraad dient deugdelijk bestuur en rechtshandhaving te waarborgen en de Curacaose justitie en financiën de rechtmatige (achterstallige) miljarden daadwerkelijk te incasseren.

Nardy Cramm is hoofdredacteur van Knipselkrant Curacao, tevens blogger en auteur van blogseries ‘KKC blog | Machtsstrijd Curaçao ontbrandt en VDC blog | De lotgevallen van Veiligheidsdienst Curacao (VDC). De Koninkrijksbelangen blogs is haar nieuwste reeks. Tips en informatie worden discreet behandeld en reacties worden op prijs gesteld. Meer over de auteur vindt u hier.

Zoals in de eerste blog specifiek aangegeven blijft deze blogserie bovenaan staan totdat de Nederlandse en Curaçaose overheid voldoen aan hun wettelijke verplichtingen inzake openbaarheid van bestuur qua WOB en LOB verzoeken.

Update 23 juni 2020: met toevoeging oorspronkelijke volledige Antillephone 8048/JAZ licentie uit 1996 met een 2013 verlenging. Alle verstrekte online gaming licenties zijn vrijwel identiek.

Update 25 oktober 2022 (1): als gevolg van diverse rechtszaken door online gaming licentiehouders en gok trustkantoren versus uw Koninkrijksblogger/Knipselkrant Curacao, is onderhavige publicatie een van de tien publicaties geweest die voorwerp was van SLAPP acties zoals onrechtmatige rechtszaken en dito beslagen (hier, hier, hier en hier).

Update 25 oktober 2022 (2): vanwege rechtszaken van online gaming licentiehouders en diverse gok trustkantoren tegen uw Koninkrijksblogger, is publicatie van het boek “Killing Helmin Wiels” uitgesteld tot begin 2023.