Suzy’s friends & family
Door Nardy Cramm, blogger en hoofdredacteur Knipselkrant Curacao
WILLEMSTAD – Het hele drama rond het HNO gebeuren bewijst nogmaals dat ontwikkelingsprojecten van deze grootte zoals die van de bouw van een nieuw ziekenhuis het best kunnen worden behartigd door onafhankelijke, van de overheid op afstand geplaatste ontwikkelaars. Voor wie nog geen globaal overzicht had wat er precies speelt, hier een zo eenvoudig mogelijke samenvatting.
Niet voor niets werd in 2011 het project voor de bouw van een nieuw hospitaal in handen gesteld van de Stichting Sona. De stichting werd naar aanleiding van het rapport Weijers speciaal door de Nederlandse regering opgericht om langs die weg ontwikkelingshulp te kanaliseren en de uitvoering en controle daarop op afstand van de politiek te houden.
Maar niemand had rekening gehouden met een minister als Suzy Camelia-Römer. Suzy Römer (partido PIN) trad in 2016 bij Kabinet Rhuggenaath aan als bewindsvrouwe, belast met het Ministerie van Gezondheid, Milieu en Natuur (GMN). Behalve vice premier is zij de facto ook de echte leider van dit kabinet.
Even terzijde: In 1993 was Suzy als Justitieminister reeds verantwoordelijk voor een ondeugdelijke buitengaatse hazardspelenwetgeving die grote mogelijkheden biedt voor illegaal en ongereguleerd wereldwijd online gokken. Deze zwarte miljarden gok-economie corrumpeerde vervolgens alle politiek en bestuur van Curacao, Aruba en Sint Maarten; en de financiële sector en narcosindustrie zijn haar tot op vandaag de dag nog steeds innig dankbaar. Jaren later werd Römer als VVRP minister grotendeels verantwoordelijk voor de vertragingsschade voor bouwer Ballast Nedam door niet tijdig bouwrijp maken van het Colon terrein en te treuzelen met de benodigde vergunningen. De minister zou überhaupt niet als GMN minister door de veiligheidsdienst screening gekomen vanwege haar Blue Liasion faillissement en gcorrumpeerde benoeming van belastingfraudeur en vervalser Franklin Chebu Sluis voor nafls. 60.000 per maand als UTS en Post toezichthouder Bureau Telecom en Post (BTP). Dat laatste was een wederdienst omdat Sluis haar na het faillissement een baan had gegeven in ‘zijn’ Post NV directie. Waarna de toezichthouder op UTS en Post tot een corrupt PIN bolwerk verwerd. Maar het wegens niet integer gedrag toen al geschorste Veiligheidsdienst Curacao (VDC) hoofd Michael Römer zette zijn tijdelijk vervanger en betrokken screeningsanalyst bij de veiligheidsdienst VDC stevig onder druk en na enkele telefoontjes raasde ze wonderlijk alsnog door de screening. Suzy bezorgde haar neef overigens in ruil voor zijn diensten afgelopen maand een 24 karaats gouden handdruk, aangevuld met een belangrijke Interpol positie in Lyon. In raad en daad geholpen door schaduwpremiers Rhuggenaath & Van Rijn. Dergelijk nieuws lees je helaas niet in onze kranten.
Terug naar het HNO debacle. Sona had vanaf het moment waarop het belast werd met het beheer van het project (augustus 2011) totdat Suzy Camelia aantrad maar liefst 6 GMN ministers doorstaan, elk met hun eigen interpretatie hoe om te gaan met HNO-project. De bemoeienissen onder de vorige ministers bleven echter beperkt tot kleine schermutselingen over de onderlinge bevoegdheidsafbakening en bleken beheersbaar. Sona werd ondertussen door ongeveer iedereen grondig gecontroleerd: de gevreesde Europese waakhond OLAF, de Centrale Bank, auditeur KPMG, overheidsaccountant SOAB en de Nederlandse CFT. Dus Suzy’s zogenaamde missende bonnetje om Sona buiten spel te zetten bleek al snel een canard.
Die controle veranderde onder de uiterst dominante Suzy, die koste wat het kost het project naar zich toe trok ten behoeve van baantjes en opdrachten voor friends & family (lees consultants, banken en family-schnabbels). Sona bleek weinig bereid aan die grillen toe te geven en te buigen voor de druk die zij vooral via de media opvoerde om het nieuwe ziekenhuis project naar haar hand te zetten. Hetgeen vanaf de aanvang al leidde tot een verstoorde relatie tussen haar en Sona. Iedereen kon meegenieten, want Suzy en haar consultants maten het breed uit met behulp van de haar en consultants gunstige gezinde media. Knipselkrant hield ondertussen voor haar trouwe lezers het dossier nauwgezet bij, benieuwd naar de afloop.
Na de eerste mislukte poging om Sona-project te kapen besloot de GMN minister tot een andere strategie. Voor de tweede ronde werd zwaar geschut ingezet. Bij landsbesluit van 5 september 2017 stelde Suzy een Ministerieel Regisseur en Toezichthouder (MRT) met zeer ruime bevoegdheden en dito salaris. De oud-gezaghebber, ex-interim minister president en prominent Grupo Sopi lid had Suzy en haar man Carl Camelia in 1995 gehuwd en mocht zich overal mee gaan bemoeien. Betrian kan daarbij volledig straffeloos uit zijn dak gaan want het voorlaatste artikel uit zijn landsbesluit pleit hem helemaal vrij van welke aansprakelijkheid dan ook. Betrian nam hierop direct intrek op kantoren van Berenschot en Ivan de Windt op de Santa Rosaweg 17, alwaar niemand controleerde wat hij deed. Heerlijk zo’n lucratieve opdracht voor 35.000 gulden per maand zonder de minste aansprakelijkheid en verantwoordelijkheid te hoeven dragen, op een locatie waar iedereen het je zoveel mogelijk naar de zin maakt. Wie zou zo’n rode loper met carte blanche niet waarderen?
Niet het volk, maar Suzy kreeg wel waar voor haar geld, want hired gun Stanley heeft het Sona extreem moeilijk gemaakt. Nu het complot om nafls 200 miljoen gefinancierd te krijgen door het bank en pensioenconsortium van Vidanova (Citco) bank, RBC bank en pensioenfondsen Vidanova, APC en Fatum niet alleen is mislukt, maar ook heeft getoond tot welke gekunstelde- en ondeugdelijke constructies de MRT en sjoemelende consultant bereid waren te vervallen, mag men zich afvragen wat überhaupt de toegevoegde waarde is geweest van die MRT aanstelling. Tot nu toe heeft verantwoordelijk duo Suzy & Stanley alleen maar ruzie lopen maken met Sona en al haar energie gestoken om Berenschot & co weer in het zadel te helpen en de financiële sectorkas te spekken. Suzy’s club heeft de regering inmiddels klauwen met geld gekost aan overdadige consultancy fees en dure snoepreisjes, en niets anders opgeleverd dan rechtszaken en ellende. Daardoor is het project alleen maar duurder, problematischer en trager geworden.
Indien Sona na eind 2016 Berenschot uit het project te hebben verwijderd, gewoon haar taak als projectbeheerder ongestoord had kunnen voortzetten, was zeer waarschijnlijk het ziekenhuis deze maand (!) gereed geweest voor de overkomst en opname van patiënten. Wanneer het project nu zal worden opgeleverd blijft de vraag. Ondertussen draait de overheid, en dus de burger op voor dubbele kosten zonder enig resultaat. Hoezo patiënten op de eerste plaats?
Het huidige debacle komt goeddeels voor rekening van deze eigengereide minister en haar bekonkelaars. Maar daarnaast ook in mindere mate voor rekening van het regerings-collectief dat, constant beducht voor haar beruchte tantrums, hun ‘vice’ premier niet in toom weet te houden.
Als er ooit een reden was om het vertrouwen in een minister op te zeggen dan is dat nu het geval. Suzy heeft namelijk samen met de regering een wet getekend die Curacao aan 200 miljoen bindt, zonder dat zij daartoe bevoegd was. En vervolgens willens en wetens de Gouverneur onder druk gezet nadat die al maandenlang consequent ‘nee’ tegen haar nieuwste frats had gezegd. Dat is niet alleen laakbaar, maar ook een enorme politieke en financiële misser in deze toch al zo donkere tijden. Plus bovendien strafbaar.
Mede gelet op woedende reacties van burgers, die al tijden passief moest meelezen en de minister op social media inmiddels Sushi (= rommel) Suzy noemt en zelfs Tambu’s maakt (a point of no return), zal het financieel consortium vermoedelijk ook afhaken, waardoor men zich mag afvragen hoe de verdere afbouw van het snel steeds duurder wordende en verder stagnerende project zal worden gefinancierd en afgebouwd.
Voor zover Nederland zal worden benaderd is het de vraag of regering Rutte bereid zal zijn een aanvullende lening voor meerkosten te verstrekken, nu de hulpvraag komt van dezelfde minister die het debacle heeft veroorzaakt.
Wat het allemaal alsnog erger maakt is de aanval van deze minister op het instituut van de Gouverneur door de functionaliteit daarvan in twijfel te trekken. Een voor een minister bijzonder ongepaste, gezagsondermijnende aantijging die vragen opwerpt over haar constitutioneel besef.
Vanuit staatsrechtelijk optiek kan Nederland echter moeilijk een vertrouwensbreuk met een Curaçaose minister aanwenden om de hulpvraag niet in overweging te nemen, dit terwijl feitelijk gezien dit gebrek aan vertrouwen veel gewicht in de schaal legt voor een eindbesluit over een extra lening.
Kabinet Rhuggenaath doet er dan ook goed aan om de verdere afhandeling van het HNO-project buiten de portefeuille van de GMN minister te plaatsen, en bijvoorbeeld onder te brengen bij de portefeuille van de minister van Algemene Zaken en sidekick Stella. Die dansen namelijk wel naar Hollandse pijpen.
Hoe dan ook zal de slaagkans voor een alsnog vlotte afronding van het HNO-project in aanmerkelijke mate afhankelijk zijn in hoeverre Suzy en handlangers op afstand kunnen worden gehouden. Stay tuned.
Nardy Cramm is hoofdredacteur van Knipselkrant Curacao, tevens blogger en auteur van blogseries ‘KKC blog | Machtsstrijd Curaçao ontbrandt en VDC blog | De lotgevallen van Veiligheidsdienst Curacao (VDC). De Koninkrijksbelangen blogs is haar nieuwste reeks. Tips en informatie worden discreet behandeld en reacties worden op prijs gesteld.
Naschrift KKC
2019 07 25 – Koninklijk Bes… by Black Lion on Scribd